ZAMEK BESIEKIERY
 LEGENDY

Biała Dama

Z zamkiem związana jest stara legenda o Białej Damie, która choć na stałe zamieszkuje w pobliskich Borysławicach Zamkowych, to przed bardzo ważnymi wydarzeniami pojawia się również w Besiekierach. Można wówczas zaobserwować jej cień w pustym oczodole okiennym wieży bramnej, skąd spływa w dół i wędruje wzdłuż resztek murów zamkowych niknąc nagle tak, jak się pojawiła. Prawdopodobnie że Białą Damą jest duch córki Szczawińskich, która, jak głosi legenda, nie chciała wyjść za mąż za wybranego przez rodziców kandydata, gdyż serce swe oddała innemu. Za karę przewieziono ją do zamku w Borysławicach Zamkowych i uwięziono w wieży bramnej. Zrozpaczony ukochany postanowił uratować swoją miłą i przekupił strażnika, który dostarczył pannie sznur, po którym w nocy miała spuścić się z wieży na dół. Niestety, w trakcie ucieczki sznur pękł i panna spadła ponosząc śmierć na miejscu. Odtąd jej zjawa snuje się po zamku w Borysławicach w oczekiwaniu na swego wybawcę a czasem udaje się swych rodzinnych do Besiekier.

Bez siekiery

Z nazwą warowni wiąże się z kolei legenda o rycerzu, który założył się z diabłem Borutą z pobliskiej Łęczycy, że zbuduje od podstaw zamek, nie korzystając przy tym z siekiery. Tak też zrobił, nie wiedział jednak, że jeden z robotników pracujących dla niego nazywa się Siekierka. Rycerz więc zakład przegrał i stracił duszę oraz zamek, który nazwano następnie Besiekierami. W rzeczywistości istnieje hipoteza, iż nazwa Besiekiery wywodzi się od słowa nordyckiego Besekr, oznaczającego człowieka w skórze, niedźwiedzia. Sugeruje ona, że we wczesnym średniowieczu stacjonowali tu Wikingowie (w nieodległym Lutomiersku odkryto masowy grób wojowników skandynawskich ).