Wieża mieszkalno-obronna z końca XV w.
Jedna z lepiej zachowanych na Dolnym Śląsku średniowiecznych wież wzniesiona została prawdopodobnie pod koniec XV wieku.
Fundator obiektu nie jest znany. Część historyków uważa, że mógł nim być burgrabia zamku kłodzkiego Jacob Stanke von Koritau,
który od roku 1485 był właścicielem majątku.
Wieża wzniesiona została nad
rzeką Biała Łądecka na planie kwadratu o boku około 7,4 metra i była
jedną z najmniejszych na Dolnym Śląsku. Zbudowana została z łamanego
kamienia, niepodpiwniczona, w późniejszym okresie zostałą nakryta
siodłowym dachem. Posiadała cztery kondygnacje jednak jej pierwotna
funkcja nie jest pewna.
W czasie wojny trzydziestoletniej została
zniszczona przez pożar 22 października 1646 roku. Odbudowana została w następnym
stuleciu z przeznaczeniem na cele mieszkalne. Pamiątką tych prac jest zachowana
na portalu data 1727. Dokonano wówczas nowego podziału wewnątrz wieży.
Pomieszczenia oświetlono prostokątnymi oknami. Mury zewnętrzne zostały
otynkowane.
W latach 60-tych XX wieku
niszczejącą wieżę odrestaurowano i przez 20 lat służyła harcerzom.
Obecnie jest własnością prywatną
i nie ma możliwości jej zwiedzania. Na pierwszym piętrze zachowały
się pozostałości wykusza latrynowego.
Odwiedzona w 2008 i 2022 roku
M.K. 2025-04-27
|