ZAMEK CZOCHA

Murowany, dobrze zachowany, trzynastowieczny zamek położony w zakolu rzeki Kwisy nad sztucznym Jeziorem Leśniańskim pomiędzy Gryfowem a Leśną, na terenie wsi -Sucha. Usytuowany na wysuniętym granitowo-gnejsowym cyplu wzgórza.

Początkowo we wczesnym średniowieczu gród warowny o konstrukcji drewnianej i umocnieniach kamienno-ziemnych. Zamek murowany powstał w pierwszej lub drugiej połowie XIII wieku z inicjatywy króla czeskiego - Wacława II celem obrony granicy śląsko-łużyckiej. Od 1319 roku jako lenno czeskie w posiadaniu Henryka I Jaworskiego wzmiankowany w dokumentach jako "zamek Czajków".

W skład ówczesnego zamku wchodziły: trzykondygnacyjny budynek mieszkalny oraz cylindryczna wieżą-stołp, dziedzińce obwiedzione murami obronnymi oraz wjazd poprowadzony przez most zwodzony.
Potem przeszedł ponownie w posiadanie króla czeskiego - tym razem Jana Luksemburczyka i jako własność lenna należał do rodów rycerskich.
W 1433 zdobyty przez husytów pod wodzą Hansa Czirna, odbity po roku przez prawowitego właściciela. W latach 1453-1703 w posiadaniu rodu Nostitz.

Za ich panowania w czasach reformacji w 1525 roku dokonano gruntownej przebudowy zamku w stylu renesansowym.
Dobudowano wówczas nowy budynek mieszkalny oraz zbrojownię, wybudowano dwie basteje : północną i południową wzmacniające obronność zamku oraz zorganizowano przedzamcze gospodarcze oddzielone od zamku fosą.

W trakcie wojny trzydziestoletniej wielokrotnie oblegany ale nie zdobyty. W wyniku wojny doszło jednak do poważnych uszkodzeń murów obronnych i samego zamku oraz strat materialnych związanych z wypłacaniem danin i kontrybucji napastnikom. Odbudowa zniszczeń trwała wiele lat. Kolejna rozbudowa w drugiej połowie XVII wieku - powiększono przedzamcze, powstał imponujący ogród w miejscu byłych zabudowań folwarcznych oraz zwierzyniec na który wykorzystano suchą fosę. Nad fosą powstał kamienny most.

Za czasów kolejnych właścicieli - rodziny von Uechtritz w 1793 roku pożar zniszczył praktycznie wszystkie budynki z wyjątkiem kaplicy. Odbudowa dużym nakładem kosztów trwała 5 lat i zakończyła się w 1798 roku. 
Od 1909 roku w posiadaniu drezdeńskiego bankiera, który zlecił odbudowę zamku słynnemu, berlińskiemu architektowi Bodo Ebhardtowi. W latach 1909-1914 odbudowa i rekonstrukcja zamku co uczyniło z niego perłę architektury ale jednocześnie dobrze oddaje dawny charakter gotyku i baroku. 
II wojnę światową zamek przetrwał w stanie nienaruszonym. Cenne przedmioty i wyposażenie wnętrz które nie zostało wywiezione przez właściciela pod konie wojny, zostało rozkradzione po wojnie przez przedstawicieli ówczesnej władzy ludowej. Cenne zbiory biblioteki zamkowej uległy w dużej mierze zniszczeniu nie zabezpieczone odpowiednio po konfiskacie we wrocławskiej Bibliotece Uniwersyteckiej.
Od 1952 roku w zamku mieścił się niedostępny dla cywilów Wojskowy Dom Wypoczynkowy.

Obecnie zamek udostępniony jest w części do zwiedzania - mieści się na nim małe muzeum. W reszcie pomieszczeń zorganizowano kawiarnię i hotel. 
W skład obecnego założenia zamkowego wchodzą: zamek górny - obejmujący zespół budynków z wewnętrznym dziedzińcem oraz masywną, cylindryczną, gotycką wieżą nakrytą renesansowym hełmem, przedzamcze górne i dolne oddzielone od zamku fosą przez którą przerzucone są dwa mosty, oraz mury z bastejami i bramą której portal ozdobiony jest kartuszami herbowymi.

>>nowe zdjęcia 2021<<

Odwiedzony: 2002, 2003 i 2021r.

To jest zalążek opracowania.

J.A.K 04.2004