Pozostałości zamku książęcego z XIV w.
Zamek zwany „Wołek” został wzniesiony w połowie XIV wieku przez księcia Jana I Oświęcimskiego.
Najstarsza znana nam wzmianka na temat zamku pochodzi z 1396 roku.
Założony został na planie nieregularnym
(półowalnym) dostosowanym do ukształtowania wzniesienia i wykorzystującym jego walory obronne.
Zamek został wzniesiony z miejscowego kamienia oraz z użyciem cegły. Głównym elementem był mur obwodowy
o grubości dochodzącej do 2,5 metra. Na zewnątrz muru znajdowała się fosa
o głębokości około 3,5-7 metrów. Wewnętrzną zabudowę tworzyła przylegająca do muru wieża na rzucie prostokąta
oraz budynek o wymiarach 9,2 x 11,6 metrów. Między nimi znajdowała się brama do której biegł most zwodzony,
wsparty na murowanym przyczółku. Poniżej fosy biegła druga linia obwarowań, którą tworzył mur o grubości 1 metra,
za ktorym znajdowała się podwójna fosa. W południowo–wschodnim odcinku
tego muru zachowały się fragmenty niedużej baszty. Na przeciwstoku fosy po stronie
zachodniej usypano wał z dodatkową wieżą bramną, przez którą wiodła droga wjazdowa. Przylegał do niej trzeci mur obwodowy.
Zamek posiadał własną studnię.
Zamek służyć miał jako strażnica graniczna księstwa oświęcimskiego, kontrolująca szlak przez Kotlinę Żywiecką na Węgry
oraz jako schronienie okolicznej ludności w razie wojny. Zamek w 1405 roku przeszedł w posiadanie książąt cieszyńskich.
Warownia była wielokrotnie oblegana i niszczona. W latach 1454-56 król Kazimierz Jagiellończyk
opanował a następnie wykupił księstwo oświęcimskie przyłączając je do Korony. Po rozpadzie księstwa znajdujący
się w rękach Włodka i Bożywoja Skrzyńskich herbu Łabędz zamek zasłynął jako siedziba rycerzy-rabusiów. Urządzając na
pograniczu liczne łupieżcze wyprawy mocno nadużyli królewskiej cierpliwości. W wyniku podjętych przeciw rabusiom
zbrojnych ekspedycji w latach 1460 i 1462 warownia została zniszczona i nigdy nie podjęto jej odbudowy.
Do naszych czasów zachowały się niewielkie
pozostałości. Na szczycie góry dostrzec można fundamenty murów, fosę oraz fragmenty zewnętrznej wieży bramnej.
Odwiedzony w 2008 i 2021 roku
M.K. 2025-01-15
|