OLEŚNICA

Zamek książęcy wybudowany na sztucznie wzniesionym wzgórzu w południowo-zachodniej części miasta. Pochodzi z XIV wieku, wzniesiony w miejscu XIII wiecznego grodu. Początkowo w posiadaniu książąt oleśnickich, potem przejściowo także wrocławskich i głogowskich.
Pierwotne założenie składało się z budynku mieszkalnego oraz murów obwodowych ustawionych w czworobok z wewnętrznym dziedzińcem oraz cylindryczną wieżą ustawią w jednym z naroży. Całość otoczona fosą.
W 1542 roku początek przebudowy zamku na renesansową rezydencje. W trakcie przebudowy na zewnątrz murów wzniesiono renesansowy pałac wybudowano budynek bramny, podwyższono wieże o ośmioboczną część. Po kolejnej przebudowie powstało założenie z trzech stron zamknięte budynkami, a z czwartej strony murem z budynkiem bramnym. W XVII wieku powstało przedbramie z pięknie rzeźbioną bramą oraz otoczono zamek nowoczesnymi fortyfikacjami. Po 1759 roku zamek staje się własnością pruskiej rodziny panującej. Pod koniec XIX wieku gruntowna restauracja połączona z przebudową. Częściowo zniszczony w czasie II wojny światowej . Po wojnie odbudowany.

To jest zalążek opracowania.

J.A.K 04.2004

* opis skrótowy - do uzupełnienia