OLEŚNICA
Zamek książęcy wybudowany na sztucznie wzniesionym wzgórzu w południowo-zachodniej
części miasta. Pochodzi z XIV wieku, wzniesiony w miejscu XIII wiecznego grodu. Początkowo w posiadaniu
książąt oleśnickich, potem przejściowo także wrocławskich i głogowskich.
Pierwotne założenie składało się z budynku mieszkalnego oraz murów obwodowych ustawionych w czworobok z wewnętrznym dziedzińcem oraz
cylindryczną wieżą ustawią w jednym z naroży. Całość otoczona fosą.
W 1542 roku początek przebudowy zamku na renesansową rezydencje. W trakcie przebudowy na
zewnątrz murów wzniesiono renesansowy pałac wybudowano budynek bramny, podwyższono wieże o
ośmioboczną część. Po kolejnej przebudowie powstało założenie z trzech stron zamknięte budynkami, a z czwartej strony murem z budynkiem bramnym. W XVII wieku powstało przedbramie z pięknie
rzeźbioną bramą oraz otoczono zamek nowoczesnymi fortyfikacjami. Po 1759 roku zamek staje się
własnością pruskiej rodziny panującej. Pod koniec XIX wieku gruntowna restauracja
połączona z przebudową. Częściowo zniszczony w czasie II wojny światowej . Po wojnie odbudowany.
To jest zalążek opracowania.
J.A.K 04.2004
* opis skrótowy - do uzupełnienia